نعل اسب از خرافه تا واقعیت
گروه جامعه «تیتر یک»؛ خرافه یا حقیقت مسئله این است! افزایش رزق و روزی ، خوش یُمن بودن ، شانس آوردن در کارهای روزمره و زندگی، بخت و اقبال همه مواردی که خواه یا ناخواه انسان برای رسیدن به آن دست به اعمالی می زند! اما رسیدن به سعادت و خوشبختی و افزایش ثروت و مکنت به چه قیمتی و به چه شیوه ای !؟
از زمانهای دور رسم شده است که برای آمدن برکت به منزل و محل کارمان نعل اسبی بر ورودی این مکان ها نصب کنیم ، حال این نعل برای آوردن برکت بر زندگی ما چه می کند و فلسفه آن از کجا نشأت گرفته است را برای شما بازگو خواهیم کرد،که در ادامه میخوانید:
نعل اسب خوش شانس آمریکایی!
در اروپا و آمریکا نعل اسب را به عنوان وسیله ای برای شانس آوردن استفاده می کنند! به گفته برخی کارشناسان این موضوع از اسپانیای قدیم (اندلس) وارد اروپا و بعد وارد آمریکا شده است! و سرزمین اندلس نیزدر دوران حکومت مسلمانان رسم آویختن نعل اسب را به عنوان برکت و خیرداشتن مورد استفاده قرار می دادند ، به گفته مورخان مردمان اندلس نیز این رسم را از امویان کسب کرده بودند! اکنون رسم نعل اسب زدن امویان را برای شما بازگو خواهیم کرد.
امویان و ۴۰ نعل اسب تازه!
همۀ ماجرای نعل اسب از آنجا آغاز می شود که در واقعه عاشورا در برابر فرمانى که ابن زیاد صادر کرده بود، «ابن سعد» مأمور بود پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام بدن مبارکش را زیر سمّ اسبان قرار دهد؛ وى که به خاطر تقرّب به ابن زیاد و در خیال خامش براى رسیدن به حکومت رى از هیچ جنایتى خوددارى نمىکرد، در میان اصحابش فریاد زد:
«مَنْ یَنْتَدِبُ لِلْحُسَیْن علیه السلام فَیُوطِیَ الْخَیْلَ صَدْرَهُ وَ ظَهْرَهُ؛ کیست که داوطلبانه بر پیکر حسین اسب بتازد تا سینه و پشت وى را زیر سم اسبان پایمال کند؟!»
شمر که قساوت فوقالعادهاى داشت با شنیدن این فرمان، پیشقدم شد و بر بدن پاک زاده زهرا علیها‌السلام اسب تاخت. ده نفر دیگر نیز از وى تعبیت کردند و با کوبیدن نعل تازه بر سمان اسبانشان بر پیکیر امام حسین (ع) و یارانش تاختند که عبارت بودند از:
۱٫ اسحاق بن حُویّة. ۲٫ هانى بن ثُبیت حضرمى. ۳٫ واحظ بن ناعم. ۴٫ اسید بن مالک. ۵٫ حکیم بن طفیل طائى. ۶٫ اخنس بن مَرثَد. ۷٫ عمرو بن صُبیح. ۸٫ رجاء بن مُنقِذ عبدى. ۹٫ صالح بن وهب. ۱۰٫ سالم بن خثیمه.
بعد از این ماجرا این افراد در انتظار دریافت پاداش زیادی به خاطر عملشان بودند که برخلاف انتظارشان ابن زیاد دستور داد به آنان جایزه ناچیزى دادند، و این افراد هم ۴۰ نعل اسب را کنده و با قیمت زیادی به مردم فروختند؛ و به گفته آیت الله جوادی آملی : به این جهت که این اسب ها «نعوذ بالله » آدم های خارج از دین را لگدکوب کرده اند پس با ارزش می باشند و تبرک جستن به نعل اسب از موهومات بعد از حادثه کربلا شد!
سندی دیگر در برکت داشتن نعل اسب!
علامه کراجکی نکات تلخ و عبرت آموزی را بیان کرده است :
خانواده هایی در شام پس از حادثه کربلا با عناوین تازه ای معرفی شدند. مانند:
بنو السراویل ::فرزندان کسی بودند که لباس امام حسین را برداشته بودند
بنو
السرج::فرزندان آنانی بودند که بر پیکر امام اسب تاختند و پس از جنگ نعل
اسب ها را به مردم به قیمت بالایی فروختند و مردم نعل ها بر سر در خانه خود
آویختند و به آن افتخار کردند
۱٫علامه کراجکی در صفحه ی ۴۵ کتاب ((التعجب))
بنابراین گزارش متأسفانه بصورت کاملاً ناآگاهانه بیشتر مردم عزیز ما از این حقیقت بی اطلاع هستند همانطور که هنگام تهیه تصاویر ذیل خبرنگار «کمال مهر» با پرسش از نصب کنندگان نعل ها در ورودی این مکانها متوجه شد که اطلاع خاصی از این موضوع ندارندو فقط جهت برکت و خوش شانسی نصب کرده اند که با گفتن ماجرای آن اقدام به کندن این نعل ها نمودند!
منبع : http://titre1.ir/fa/news/25754/%D9%86%D8%B9%D9%84-%D8%A7%D8%B3%D8%A8-%D8%A7%D8%B2-%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D9%81%D9%87-%D8%AA%D8%A7-%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%B9%DA%A9%D8%B3
