یا مظلوم
ای نیزه دار نیزه ی خود را نمی بری؟
دارد نگاه میکند از عرش مادری
آن سیب سرخ ِ نیزه ی تو دلبر من است
رحمی نما به گیسو ی طفل برادری
آن نیزه را ز جمع یتیمانِ ما ببر
کردی سفید موی من و موی دختری....
(علیرضا باقری)
با تشکر از وبلاگ وزین"حقانیت شیعه"
چرخ را چاک نمایم به یکی قافیه گاه
وز همان چاک کنم بر شه لب تشنه نگاه
چه شهنشاه هوالفوز ، که خیاط سپهر
دگمه بر پیرهنش دوخته از مهره ی ماه
(شاعرش را نمیشناسم)
((باتشکر فراوان از برادر گرامی جناب آقای امیر بزازی برای اسال این شعر))