بسمه تعالی
ریاست محترم شعبه ---- دادگاه عمومی حقوقی
با سلام و تقدیم احترام اینجانب ---------- خواهان پرونده به شماره بایگانی --------- به استحضار می رساند نظر به اینکه اولین جلسه رسیدگی برای تاریخ ----------- ساعت ------ تعیین گردیده و هنوز موعد آن نرسیده است لذا بدین وسیله و قبل از اولین جلسه رسیدگی به استناد بند الف ماده 107 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 79 دادخواست خود را استرداد می نمایم .
با احترام مجدد
امضاء
بسمه تعالی
ریاست محترم شعبه --------- دادگاه عمومی حقوقی
با سلام و تقدیم احترام ، اینجانب -------------- در خصوص پرونده به شماره بایگانی ----------- مطروحه در آن شعبه محترم به استحضار می رساند ، با توجه به اینکه آدرس دیگری از خوانده آقای ----------- ندارم ، لذا با مجهول المکان اعلام نمودن خوانده ، خواهشمندم اوراق قضایی از طریق نشر آگهی در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار به خوانده ابلاغ گردد .
با احترام مجدد
امضاء
دریافت
حجم: 97 کیلوبایت
رای وحدت رویه دیوان عدالت اداری در خصوص کلمه ذینفع در ماده 100 قانون شهرداریها
قانون طرز جلوگیری از
بیماریهای آمیزشی و بیماریهای واگیردار
مصوب 11 خرداد ماه 1320
فصل اول - بیماریهای آمیزشی
ماده یکم - در نقاطی که وزارت کشور آگهی خواهد داد از تاریخ آگهی تا یک ماه
مبتلایان بیماریهای آمیزشی مکلفند اقدام به درمان خود کنند.
تبصره - مقصود از بیماریهای آمیزشی - سوزاک - کوفت (سیفلیس) آتشک (شانکر نرم)
است در هر نقطه از بدن که واقع باشد.
ماده دوم - درمان و مداوای بیماریهای آمیزشی در کلیه بنگاه‌های بهداری در دوره
واگیری بیماری برای همه و در دوره‌های دیگر برای اشخاص‌بی‌بضاعت رایگانی است.
ماده سوم - درمان نزد هر پزشکی که پروانه پزشکی در ایران دارد آزاد است اما در
صورتی که بیمار در دوره واگیری بیماری از موعدی که پزشک‌معالج برای درمان او معین
نموده تا ده روز از حضور نزد پزشک یا بنگاه دولتی غیبت کرد و پزشک دیگری تحت درمان
بودن بیمار را به بنگاه یا پزشک‌اول خبر نداد نخستین پزشک درمان‌کننده مکلف است
مراتب را با قید محرمانه به اطلاع بهداری برساند تا بیمار را ملزم به درمان
نمایند.
ماده چهارم - پزشکان یا متصدیان سایر فنون پزشکی که به وسیله تبلیغات بی‌اساس
باعث گمراهی بیمار آمیزشی می‌شوند یا به وعده‌های دروغ‌بیمار را از درمان صحیح باز
می‌دارند مانند اینکه معین کنند در مدت چند روز بیمار را درمان کرده و یا با بستن
پیمان یا انتشار آگهی‌هایی که مخالف اصل‌پزشکی است بیمار را فریب دهند به حبس
تأدیبی از دو ماه تا یک سال و یا به پرداخت کیفر نقدی از 200 ریال تا 2000 ریال
محکوم می‌شوند.
کسانی که بدون پروانه پزشکی اقدام به درمان بیمارها نمایند به حبس تأدیبی از دو
ماه تا شش ماه و یا به پرداخت کیفر نقدی از پانصد تا پنج هزار ریال‌محکوم می‌شوند.
ماده پنجم - در مواردی که حالت بیمار و کیفیت واگیری بیماری موجب نگرانی باشد
بهداری می‌تواند بیمار را ملزم کند که تا برطرف شدن خطر‌واگیری در یکی از
بیمارستانها تحت درمان قرار گیرد.
ماده ششم - ولی یا سرپرست صغیر یا سفیه یا دیوانه مکلف است که در درمان بیماریهای
آمیزشی صغیر یا سفیه یا دیوانه که تحت سرپرستی آنها‌می‌باشند اقدام کند چنانچه ولی
یا سرپرست در فراهم نمودن وسائل درمان مسامحه نماید و بیماری صغیر یا محجور به حال
سرایت باقی بماند ولی یا‌سرپرست به حبس از هشت روز تا یک ماه و یا به کیفر نقدی از
پنجاه تا پانصد ریال محکوم می‌شود.
ماده هفتم - بهداری موظف است اشخاصی را که به مناسبت پیشه خود ممکن است باعث
انتشار بیماریهای آمیزشی شوند مکلف کند که در‌روزهای معین در بنگاه‌های مخصوص
بهداری یا نزد پزشکانی که بهداری معین می‌نماید برای معاینه حاضر شوند و در صورتی
که تشخیص شود بیماری‌آنها در مرحله واگیری است از ادامه پیشه ممنوع و تا وقتی که
گواهی نشده است که بیماری آنها قابل سرایت نیست چنانچه بدون تحصیل پروانه
عدم‌امکان سرایت به پیشه خود ادامه دهند به 8 روز تا دو ماه حبس تأدیبی و 51 تا
500 ریال و یا به یکی از این دو کیفر محکوم می‌شوند.
ماده هشتم - اداره کل بهداری مکلف است برای مبارزه با انتشار بیماریهای آمیزشی بر
طبق این قانون آیین‌نامه و مقررات لازم وضع نماید.
ماده نهم - هر کس بداند مبتلا به بیماری آمیزشی واگیر بوده و یا آنکه اوضاع و
احوال شخصی او طوری باشد که بایستی حدس بزند که بیماری او‌واگیر است و به واسطه
آمیزش او طرف مقابل مبتلا شود و به مراجع قضایی شکایت کند مبتلاکننده به حبس
تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم‌می‌شود.
تعقیب فقط در موقعی انجام می‌گیرد که خواهان خصوصی در بین باشد و در صورتی که
خواهان خصوصی شکایت خود را مسترد دارد تعقیب و‌همچنین اجرای کیفر موقوف می‌شود.
ماده دهم - هر زنی که مبتلا به کوفت باشد در صورتی که بداند یا آنکه اوضاع و
احوال شخصی او طوری باشد که بایستی حدس بزند که بیماری او‌واگیر است و کودک سالم
شخص دیگری را با پستان خود شیر بدهد به حبس از دو تا هفت روز یا کیفر نقدی از پنج
تا پنجاه ریال محکوم می‌شود.
در صورتی که طفل بر اثر این عمل مبتلا به کوفت شود مرتکب به یک تا سه ماه حبس
تأدیبی و یا به پرداخت 300 تا 1000 ریال و یا به هر دو کیفر‌محکوم خواهد شد.
همین کیفر درباره کسی نیز اجرا می‌شود که طفل مبتلا به کوفت را با علم به آن به
زن سالمی بسپارد که از پستان خود او را شیر دهد و آن زن مبتلا به‌کوفت گردد.
تعقیب بزه نامبرده در قسمت اخیر این ماده موکول به شکایت خواهان خصوصی است.
ماده یازدهم - هر شخصی که می‌خواهد طفلی را به دایه بسپارد موظف است قبل از آنکه
دایه پستان به دهن طفل بگذارد طفل و دایه را به وسائل‌مقتضی توسط پزشک امتحان
نموده و گواهینامه بهداشتی به دست آورد که طفل یا دایه مبتلا به سیفلیس نبوده و
خطری متوجه طفل یا دایه نیست در‌صورت تخلف به سه تا هفت روز حبس و یا پنج تا پنجاه
ریال کیفر نقدی محکوم می‌شود و در صورت ابتلاء طفل یا دایه کیفر متخلف حبس تأدیبی
از‌دو ماه تا شش ماه خواهد بود.
ماده دوازدهم - هر گاه بهداری به وجود کسی که مبتلا به بیماری آمیزشی واگیر است
اطلاع یافت می‌تواند به وسائل مقتضی بازجویی کند که بیمار‌مشغول درمان می‌باشد یا
نه و در صورت لزوم اخطار لازم بنماید تا اگر بیمار در ظرف مهلت مقرر به درمان
نپرداخت او را الزام به درمان نماید.
ماده سیزدهم - پزشکان آزاد و کلیه بنگاه‌های بهداری که معاینه و درمان بیماریهای
آمیزشی می‌نمایند موظفند در آخر هر ماه عده بیماری‌های‌آمیزشی را که دیده‌اند و
قبلاً به پزشک دیگری مراجعه ننموده‌اند بدون ذکر نام و مشخصات بیمار به بهداری
بفرستند.
طریقه فرستادن شماره بیماران به موجب آیین‌نامه‌ای است که بهداری کل تعیین خواهد
کرد.
ماده چهاردهم - پزشکان آزاد و کلیه بنگاه‌های بهداری که معاینه و درمان بیماریهای
آمیزشی را می‌نمایند باید حتی‌المقدور به وسیله پرسش از بیمار‌کوشش نمایند کانون
سرایت بیماری را معین نموده و در موقع مقتضی بدون ذکر نام و مشخصات بیمار اطلاعات
کافی برای تجسس و بر طرف نمودن‌کانون انتشار بیماری به بهداری مربوطه بفرستند که
اقدام لازم به عمل آید.
ماده پانزدهم - وزارت کشور نقاطی را که این فصل قانون در آنجا باید اجرا شود معین
خواهد کرد.
فصل دوم - بیماریهای واگیردار
ماده شانزدهم - آبله‌کوبی در دوماهه اول ولادت و تجدید آن در 7 سالگی 13 سالگی و
21 سالگی مطابق آیین‌نامه مخصوص اجباری است و‌اولیای اطفال موظفند که برای
آبله‌کوبی کودکان خود اقدام نمایند - مدیران دبستان و دبیرستان و آموزشگاه‌ها و
دانشکده‌ها در موقع ورود دانش‌آموزان‌و در نقاطی که بهداری کل اعلام می‌نماید کلیه
بنگاه‌های ملی و دولتی و بازرگانی در موقع استخدام کارمندان و شاگرد باید گواهی
آبله‌کوبی مطالبه‌نمایند.
متخلفین از این ماده و همچنین اولیاء اطفال که تا یک ماه پس از آگهی بهداری به
آبله‌کوبی طفلی که زیر سرپرستی آنها است و یا به تجدید مایه‌کوبی‌اقدام ننمایند به
سه الی هفت روز حبس و 10 الی 50 ریال کیفر نقدی محکوم خواهند شد.
ماده هفدهم - در موقع شیوع بیماری ابله بهداری کل آبله‌کوبی عمومی و اجباری را
اعلام می‌نماید و در این مورد کلیه پزشکان کشور موظفند‌اشخاصی را که برای این امر
مراجعه می‌نمایند به رایگان آبله‌کوبی نمایند و پزشک متخلف از این ماده از هشت روز
تا یک ماه حبس تأدیبی محکوم‌خواهد شد.
ماده هیجدهم - با مایه آبله انسانی آبله‌کوبی ممنوع است و متخلف به هشت روز تا یک
ماه حبس و پرداخت پنجاه و یک تا پانصد ریال و یا به یکی‌از این دو کیفر محکوم
می‌شود.
ماده نوزدهم - هر پزشک معالج مکلف است در موقع مشاهده یکی از بیماریهای واگیر
نامبرده در زیر فوراً به بهداری محل اطلاع دهد:
1 - وبا و اسهالهای وبایی شکل.
2 - عون.
3 - تب زرد.
4 - مطبقه (تیفوئید).
5 - محرقه (تیفوس اگزانتماتیک).
6 - آبله.
7 - مخملک.
8 - سرخجه.
9 - خناق (دیفتری).
10 - اسهال خونی.
11 - سرسام واگیر (مننژیت سربرواسپینال).
12 - تب عرق‌گز (سوئت می‌لی‌یر).
همین وظیفه برای ماماها در مورد تب نفاسی و ورم ملتحمه نوزادان باید رعایت شود.
رییس خانواده نسبت به اهل خانه و صاحب مهمانخانه هم درباره‌مسافرین همین وظیفه را
عهده دارند به علاوه کدخداها موظفند چنانچه در دهی در عرض یک هفته تلفات متعددی
غیر عادی مشاهده نمودند فوراً‌بهداری را مطلع نمایند که اقدام مقتضی بنماید.
تبصره - علاوه بر بیماریهای نامبرده بیماریهای زیر هم در صورتی که در اماکن
پرجمعیت مانند مدارس - کارخانجات و پرورشگاه کودکان و زندان و‌غیره دیده شود باید
متصدیان آن مراکز و پزشک مسئول آنجا بهداری محل را مطلع نماید
سیاه سرفه - جذام - باد سرخ - ورم غده بناگوش - سل سینه - گریپ - ذات‌الریه
(پتومونی) تراخم - سیاه زخم - تب راجعه (تیفوس رکورانت).
ماده بیستم - در مواقعی که تشکیل یک منطقه استحفاظی برای رعایت پاکیزگی آب مورد
احتیاج باشد مالکین آب و اراضی یا شهرداری آن منطقه‌موظفند که دستورهای بهداشتی را
که مأمورین می‌دهند رعایت نمایند.
آلوده نمودن آبهایی که به مصرف شرب می‌رسد و ریختن زباله یا هر نوع کثافاتی در
گذرهای عمومی ممنوع است متخلفین از این ماده مطابق آیین‌نامه‌ای‌که بهداری تنظیم
می‌نماید به کیفر خلافی محکوم می‌شوند.
ماده بیست و یکم - اشخاصی که برخلاف دستورهای بهداری نسبت به محافظت مواد غذایی
که در معرض فروش گذارده می‌شود رفتار نموده یا‌اقدام به فروش مواد غذایی فاسد یا
ناسالم نمایند از 15 تا سی روز حبس تأدیبی و یا پنجاه و یک تا پانصد ریال کیفر
نقدی محکوم می‌شوند.
ماده بیست و دوم - اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی می‌شوند یا در اثر غفلت
باعث انتشار یکی از بیماریهای واگیر می‌شوند به هشت روز‌تا دو ماه حبس تأدیبی و 51
تا 500 ریال و یا به یکی از این دو کیفر محکوم می‌شوند.
ماده بیست و سوم - کلیه پزشکان و ماماها و داروسازان مکلفند که دستورهای بهداری
کل را برای مبارزه با بیماریهای واگیر به موقع اجرا گذارند‌متخلفین به کیفرهای
خلافی طبق آیین‌نامه بهداری محکوم می‌شوند.
ماده بیست و چهارم - آیین‌نامه اجرایی این قانون توسط اداره کل بهداری تهیه و پس
از تصویب وزارت دادگستری و وزارت کشور به موقع اجرا‌گذارده خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر بیست و چهار ماده است در جلسه یازدهم خرداد ماه یک هزار و
سیصد و بیست به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری
برگ دادخواست به دادگاه نخستین
مشخصات طرفین |
نام |
نام خانوادگى |
نام پدر |
شغل |
محل اقامت شهر – خیابان -کوچه - شماره –پلاک |
خواهان |
|
|
|
|
|
خوانده |
|
|
|
|
|
وکیل یا نماینده قانونى |
|
|
|
|
|
تعیین خواسته وبهای آن |
تقاضای صدور حکم به رفع مزاحمت و اعاده وضع به حال سابق به انضمام کلیه ی خسارات ناشی از دادرسی |
||||
دلایل ومنضمات دادخواست |
|
||||
|
ریاست محترم دادگاه های عمومی و انقلاب شهرستان ......... سلام علیکم احتراماً ؛ با عنایت به مالکیت و تصرف ..............................در ملک واقع در ........................................................ موسوم به ............................... ، برابر نظریه ی کارشناسی رسمی دادگستری تأمین دلیل به شماره .............................. مورخ ................................... ، خوانده دعوی نسبت به باز نمودن 4 عدد پنجره به ابعاد مختلف به سمت حیاط ................... اقدام نموده است که این اشراف کامل به محوطه ی ......................... توسط خوانده ، موجب ایجاد مزاحمت برای مجموعه مذکورگردیده است. مع الوصف؛ به استناد ماده 160 قانون آئین دادرسی مدنی که عنوان می دارد ، دعوای مزاحمت ، دعوائی است که به موجب آن متصرف مال غیر منقول، درخواست جلوگیری از مزاحمت کسی را می نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون اینکه مال را از تصرف متصرف خارج کرده باشد، لذا؛ با تقدیم دادخواست حاضر و با عنایت به مالکیت و سبق تصرف دانشگاه در ملک مارالبیان و لحوق مزاحمت خوانده دعوی برابر نظریه کارشناس تأمین دلیل مارالذکر و همچنین اصل 40 قانون اساسی که مقرر می دارد: هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله ی اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد و مستنداً به مواد 515 و 519 قانون آئین دادرسی مدنی مصوب 79 ، بدواً استماع خواسته و تقاضای محکومیت خوانده و صدور حکم به رفع مزاحمت و اعاده ی وضع به حال سابق مورد استدعاست./ با تشکر و تجدید احترام محل امضاء – مهر – انگشت
محل نقش تمبر شماره و تاریخ ثبت دادخواست ریاست محترم شعبه ....................... دادگاه ...................... رسیدگی فرمائید. نام و نام خانوادگی ارجاع کننده ............................................................... تاریخ ......................... امضاء | |||||
برگ دادخواست به دادگاه نخستین
مشخصات طرفین |
نام |
نام خانوادگى |
نام پدر |
شغل |
محل اقامت شهر – خیابان -کوچه - شماره –پلاک |
خواهان |
|
|
|
|
|
خوانده |
|
|
|
|
|
وکیل یا نماینده قانونى |
|
|
|
|
|
تعیین خواسته وبهای آن |
اعللام بطلان اقرار رسمی مورخ ................ و رفع اثر از سند شماره ....... مورخ ......... دفتر اسناد رسمی شماره .................. با نضمام خسارات ناشی از دادرسی |
||||
دلایل ومنضمات دادخواست |
|
||||
|
ریاست محترم محاکم عمومی حقوقی شهرستان ........ سلام علیکم احتراماً ؛ به استحضار می رساند ملک پلاک ثبتی شماره ............ بخش یک ............ موسوم به .......................................واقع در خیابان .................. به مساحت تقریبی ............. متر مربع برابر سند قطعی شماره ............... مورخ ............................... دفتر اسناد رسمی شماره .............................. در تصرف و مالکیت ..................................... می باشد که نسبت به احداث ........... در ملک معنونه اقدام نموده است. مع الوصف؛ خوانده دعوی آقای ........................ ، من غیر حق و بدون کسب استیذان و هر گونه سمت و نمایندگی از طرف .......................... با حضور در دفترخانه اسناد رسمی شماره ........................ برابر سند شماره ................ مورخ ................................ اقرار نموده است که ملک مارالبیان و ساختمان احداثی در آن متعلق به ........................ است و ربطی به ............................ ندارد، لذا ؛ بنا به شرحی که ذیلاً تقدیم می گردد، تقاضای اعلام بطلان اقرار رسمی و رفع اثر از سند موضوع خواسته را دارد : اولاً : به استحضار می رساند که اقرار عبارت است از اخبار به حقی است برای غیر و به ضرر خود ،حال اینکه در موضوع مبحوثُ عنه خوانده دعوی هیچگونه سمت ، نمایندگی و یا مالکیت در ملک متعلق به ............ را نداشته است.ثانیاً : برابر ماده 1278قانون مدنی ، اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائم مقام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست که با این وصف نیز با توجه به فقدان سمت خوانده دعوی، اقرار و اعتراف وی بلا اثر و فاقد وجاهت قانونی می باشد. مضافاً بر اینکه برابر ماده 1269 قانون مدنی اقرار به امری که عقلاً یا عادتاً ممکن نباشد و یا به موجب قانون صحیح نیست بلااثر می باشد که در موضوع متنازع ُ فیه با عنایت به مالکیت و تصرف ................ در ملک مارالبیان و مستنداً به ماده 22 قانون ثبت و 35 قانون مدنی اقرار و اعتراف خوانده دعوی بلااثر و سند موضوع خواسته واجد اعلام بطلان و رفع اثرمی باشد. علی هذا ، با عنایت به موارد اشعاری فوق و مستند به مواد 35 ، 1269 ،1278 و 1288 قانون مدنی و 22 قانون ثبت و همچنین مواد 515 و 519 قانون آئین دادرسی مدنی ، تقاضای رسیدگی و صدور حکم مبنی بر اعلام بطلان اقرار رسمی مورخ .................................. و رفع اثر از سند اقرار موضوع خواسته به انضمام خسارات ناشی از دادرسی مورد استدعاست. با تشکر و تجدید احترام محل امضاء – مهر – انگشت
محل نقش تمبر شماره و تاریخ ثبت دادخواست ریاست محترم شعبه ....................... دادگاه ...................... رسیدگی فرمائید. نام و نام خانوادگی ارجاع کننده ............................................................... تاریخ ......................... امضاء | |||||
رأی شماره:۶۷۲ ـ ۱۳۸۳/۱۰/۱
بسمهتعالی
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
خلعید از اموال غیرمنقول فرع بر مالکیت است بنابر این طرح دعوای خلعید از زمین قبل از احراز و اثبات مالکیت قابل استماع نیست. بنا بمراتب و با توجه به مواد۴۶، ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک رأی شعبه پنجم دادگاه تجدید نظر استان بنظر اکثریت اعضاء هیأت عمومی دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد صحیح و قانونی تشخیص می‌شود.
این رأی بر طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امورکیفری، درموارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است.
ریاست محترم محاکم عمومی حقوقی (خانواده)دادگستری شهرستان .............
سلام علیکم
احتراماً ، باستحضار می رساند که اینجانب با توجه به دادنامه شماره ............................ مورخ ........................... صادره از شعبه .............. دادگاه خانواده شهرستان ......................... محکوم به پرداخت هر .......... ماه ......... عدد سکه تا .............. سال گردیده ام که این موضوع مثبت اعسار اینجانب از پرداخت محکوم ٌ به ، می باشد،علی ایحال؛ با عنایت به نوسانات بازار و همچنین افزایش بسیار زیاد قیمت سکه در ماه های اخیر و برابر گزارش پرداخت اقساط صادره از بانک .......................... اینجانب ماهیانه مبلغ ................................ ریال قسط پرداخت می نمایم که با توجه به مبلغ حقوق اینجانب که مستند به فیش حقوقی پیوست به میزان ................................ می باشد ،اقساط معنونه همگی به تعویق افتاده و موجبات بروز مشکلات برای اینجانب را فراهم آورده است ،مضافاً بر اینکه برابر قرارداد اجاره به شماره کد رهگیری ...................... مورخ ................................ ثبت شده در سامانه املاک و مستغلات کشور اینجانب ملزم به پرداخت ماهیانه مبلغ ................................. ریال بابت اجاره بهاء می باشم .
علی هذا؛ با تقدیم دادخواست حاضر و با توجه به موارد اشعاری فوق و مستند به قانون اعسار و مواد 10و 11 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب 1394 ، مواد 277 و 1083 قانون مدنی و با لحاظ قاعده فقهی (لاحرج) ، در مقام رسیدگی به امر استماع خواسته و صدور حکم شایسته مورد استدعاست.
یا عباس (ع)
کس پیش تو دم ز زور و بازو نزند
کو آنکه برابر تو زانو نزند ؟
لب تشنه ز علقمه گذشتی آری
دریا که به رودخانه ها رو نزند
احمدواعظی
